Eternal Separation, Pt. 1 - Ashbringer

We played with death as a concept

The ice gave way and drowned us both

Here we are, in the place we will always return to

Staring death in the face with a mocking expression

Did we ever feel alive?

Did we find what we sought?

Did we know what we were looking for?

We exist in stasis

You are my reflection

You’re everything I hate about myself

And you are always with me

We never felt alive

We found nothing

But an endless abyss of discontentment

I followed you onto a frozen lake

Where the ice is thinnest

And we fell through

I long for separation

For freedom from myself

I want to be healed

But these wounds are sentimental

Біз өліммен тұжырымдама ретінде ойнадық

Мұз тайып, екеумізді де суға                                                                                                                   

Міне, біз, сол жерде біз әрқашан ораламыз

Өлімнің жүзіне келемеждей қарау

Біз өзімізді тірі сезіндік пе?

Іздегенімізді                                                                                  |

Біз не іздегенімізді білдік пе?

Біз Стасиде бар

Сіз менің рефлексиямсыз

Сіз өзімді жек көретін барлық нәрсесіз

Ал сен әрқашан менімен біргесің

Біз өзімізді ешқашан тірі сезінбедік

Біз ештеңе таппадық

Бірақ қанағаттанбаушылықтың шексіз тұңғиығы

Мен сені мұздатылған көлге ердім

Мұз ең жұқа жер

Біз жүріп қалдық

Мен ажырасуды аңсаймын

Өзімнен бостандық үшін

Мен емделгім  келеді

Бірақ бұл жаралар сентиментальды