The Silence of Abel - Ascension

I shall bring fire

as above, so below

red dust rises from the fields

with the winds comes the storm

shadows of flowers

mark the path

shadows of flowers

in twilight reborn

the crown of life

is stained with blood

gaze falling to the east

crushed by will

shattered to pieces

all that remains

is the silence of abel

where is the sheperd?

weaving the chain

where is the sheep?

wailing in vain

United in absence

united in death

there is a hole in the heart of the world

a heart has been made whole

firstborn-father-king

Abraxas emanates in the red

the silence of abel

echoes through our veins

in the aeons that are forever gone

and in the days that are to come

the silence of abel

echoes in our dreams

in tortuous hallways of black glass

thy will be done

a man to fall

a king to rise

the splendour and the pain of the restless

our hearts shall find no peace in life

eternally dwelling in Nod

is the seed of those

who turned their face from god

at every dusk

with every heartbeat

when sanity fades with those winds

when we dwell in the shadows of those flowers

when love is but a word

when hearts beat lifeless

when silence reigns

we remember thy mark

inside and outside

towards the end

to the sole reign of death

by boundless will, with trident scars

we forge the misfortune of the world

firstborn-father-king

From the inner, to the ending, to the sole reign of death

until we gather under your scarlet banner

from atop the highest dome

we shall call your name

to enter the abyss that is our home

Мен от әкелемін

жоғарыда, төменде

егістіктерден қызыл шаң көтеріледі

желмен бірге дауыл соғады

гүлдердің көлеңкесі

жолды белгілеңіз

гүлдердің көлеңкесі

ымыртта қайта туды

өмір тәжі

 қанға боялған

көзқарас шығысқа қарай түседі

ерік  жарады

бөліктерге бөлінген

қалғанының бәрі

                 үндемеу болды

қойшы қайда?

тізбекті тоқу

қой қайда?

бекер жылау

Жоқ  бірікті

өліммен бірікті

дүниенің қақ ортасында саңылау бар

 жүрек бүтінді

тұңғыш-әке-патша

Абрахас қызыл түсте шығады

Абельдің үнсіздігі

тамырымыз арқылы жаңғырық

мәңгілікке кеткен ғасырларда

және                                                                       

Абельдің үнсіздігі

біздің арманымызда жаңғырық

қара әйнектің бұралмалы дәліздерінде

сенің еркің орындалады

құлайды адам

көтерілетін патша

беймазалардың салтанаты мен азабы

біздің жүрегіміз өмірде тыныштық таба алмайды

Мәңгілік Nod

солардың тұқымы

Құдайдан бет бұрғандар

 әр ымыртта

әрбір жүрек соғысымен

есі сол желдермен сөнгенде

біз сол гүлдердің көлеңкесінде тұратын кезде

махаббат бір сөз болғанда

жүректер жансыз соққанда

тыныштық орнаған кезде

Сіздің белгіңізді есте сақтаймыз

ішінде және сыртында

соңына қарай

өлімнің жалғыз патшалығына

 шексіз ерік-жігермен, үшбұрышты тыртықтармен

біз әлемнің бәлесіздігін жасамыз

тұңғыш-әке-патша

Ішкі, соңына    жалғыз  өлім                                                                                                                  соңына  соңғы                                                  соңынан  соң  соң                   м         м        м    со    іш      іш      іш ден                           ден 

сенің қызыл туыңның астына жиналғанша

ең биік күмбездің басынан

атыңызды атаймыз

біздің үй болып табылатын тұңғиыққа кіру