Карамель - Артём Кинг

Стиснув зубы, провожу я между нами параллель

Твои губы рано утром для меня как карамель

Прихожу я на рассвете, не услышишь колыбель,

Но мы потеряли все, мы пусты как акварель

Стиснув зубы, провожу я между нами параллель

Твои губы рано утром для меня как карамель

Прихожу я на рассвете, не услышишь колыбель,

Но мы потеряли все, мы пусты как акварель

Смотрю в окно забытого дома

В этом нету смысла, там нет тебя

В нашей конституции потерян закон ома

Мы лишились притяжения

Я реже ставлю запятые, чаще точки

В моей башке давно не слышны звуки прямой бочки

Скорее ночью кривой позвоночник

Наутро понимаю, это все цветочки

Я весь такой крутой

Весь из себя,

Но прихожу домой

И видишь ты меня

Без масок, что надевает общество

Без масок, в которых мы как овощи

Без красок неоновых огней столицы

Без страхов ведь перед тобой нечего стыдится

Каждый мою лирику усвоит для себя

Возможно я про музу, а возможно про тебя

Стиснув зубы, провожу я между нами параллель

Твои губы рано утром для меня как карамель

Прихожу я на рассвете, не услышишь колыбель,

Но мы потеряли все, мы пусты как акварель

Стиснув зубы, провожу я между нами параллель

Твои губы рано утром для меня как карамель

Прихожу я на рассвете, не услышишь колыбель,

Но мы потеряли все, мы пусты как акварель

Лучше убей

Не оставляй гнить

И тату себе набей

Без сердца стука нить

Хватит, сука, ныть

Говорю я сам себе

Продолжаю песни выть

На непонятном языке

Твое имя на песке

Я рисую кровью

Холод на виске

Не справляюсь с болью

Девочка с Анапы, любимая моя

В душе тебя уже простил, прости и ты меня

Ищи меня ночью где-то на луне

Если меня нету там, значит, нет нигде

Плыву по океану, завернутый в мешке,

Но о тебе была последней мысль в голове

Прости меня за все

И перестань злиться

Я хочу отпустить

Я не хочу мириться

Если дашь мне руку

Возьму ее крепче

Последний раз назову сука

И мне станет легче

Стиснув зубы, провожу я между нами параллель

Твои губы рано утром для меня как карамель

Прихожу я на рассвете, не услышишь колыбель,

Но мы потеряли все, мы пусты как акварель

Стиснув зубы, провожу я между нами параллель

Твои губы рано утром для меня как карамель

Прихожу я на рассвете, не услышишь колыбель,

Но мы потеряли все, мы пусты как акварель

Тісімді қайрап, арамызға параллель саламын

Таңертеңгі ерніңіз маған карамель сияқты

Таң ата келемін, бесікті естімейсің,

Бірақ біз бәрінен айырылдық, акварель сияқты боспыз

Тісімді қайрап, арамызға параллель саламын

Таңертеңгі ерніңіз маған карамель сияқты

Таң ата келемін, бесікті естімейсің,

Бірақ біз бәрінен айырылдық, акварель сияқты боспыз

Мен ұмытылған үйдің терезесінен қараймын

Оның мағынасы жоқ, сен ол жерде жоқсың

Біздің конституцияда Ом заңы жоғалған

Біз тартымдылықты жоғалттық

Мен үтірлерді аз, жиі нүктелерді қоямын

Түзу бөшкенің дыбыстары көптен бері естілмейді

Түнде қисық омыртқаға ұқсайды

Таңертең мен түсіндім, бұлардың бәрі гүлдер

Менде бәрі керемет

Өзімнен

Бірақ мен үйге келемін

Ал сен мені көресің

Қоғам киетін маскаларсыз

Біз көкөністер сияқты болатын маскаларсыз

Елорданың неон шамдарының түстері жоқ

Қорықпаңыз, өйткені сіздің алдыңызда ұялатын ештеңе жоқ

Менің ән сөздерімді әркім өзі үйренеді

Мүмкін мен музаны айтып отырған шығармын, мүмкін сен туралы

Тісімді қайрап, арамызға параллель саламын

Таңертеңгі ерніңіз маған карамель сияқты

Таң ата келемін, бесікті естімейсің,

Бірақ біз бәрінен айырылдық, акварель сияқты боспыз

Тісімді қайрап, арамызға параллель саламын

Таңертеңгі ерніңіз маған карамель сияқты

Таң ата келемін, бесікті естімейсің,

Бірақ біз бәрінен айырылдық, акварель сияқты боспыз

Өлтірген жөн

Оның шіріп кетуіне жол бермеңіз

Және өзіңізге татуировка жасаңыз

Жүрек соғып тұрған жіпсіз

Қыңқылдауын тоқтат

Мен өзіммен сөйлесемін

Мен ән айтуды жалғастырамын

Түсініксіз тілде

Сенің атың құмда

Мен қанмен сурет саламын

Ғибадатханада суық

Ауырсынумен күресу мүмкін емес

Анападан келген қыз, махаббатым

Жүрегімде мен сені кешірдім, мені де кешір

Түнде мені айдың бір жерінен ізде

Егер мен ол жерде болмасам, онда мен еш жерде емеспін

Мен мұхитта қалқып келемін, қапқа оранып,

Бірақ сен туралы менің басымдағы соңғы ой болды

Мені бәрі үшін кешір

Және ашулануды доғар

Мен жібергім келеді

Мен шыдағым келмейді

Қолыңды берсең

Мен оны қаттырақ аламын

Соңғы рет мен қаншықты шақырамын

Ал мен өзімді жақсы сезінемін

Тісімді қайрап, арамызға параллель саламын

Таңертеңгі ерніңіз маған карамель сияқты

Таң ата келемін, бесікті естімейсің,

Бірақ біз бәрінен айырылдық, акварель сияқты боспыз

Тісімді қайрап, арамызға параллель саламын

Таңертеңгі ерніңіз маған карамель сияқты

Таң ата келемін, бесікті естімейсің,

Бірақ біз бәрінен айырылдық, акварель сияқты боспыз