Here Be Monsters - Apocalypse Orchestra

Venturing into the unknown

(Here be monsters)

The waves crash and the cold wind roars

Widows-to-be they cry and moan

(Here be monsters)

Set sail for far and distant shores

Unknown shapes

Surfacing

From the abyss

Tentacles

Reaching out

Sea serpents hiss

All men’s got their own holy grail

(Here be monsters)

Low born or noble, cursed or blessed

The reaper’s chosen won’t prevail

(Here be monsters)

Six hundred feet below they rest

Sinking

Slowly

No one

Will know their fate

Passing the point of no return

(Here be monsters)

Dreams crushed by the weight of the seas

Lanterns by night so lonely burn

(Here be monsters)

No way home for these absentees

Sinking

Slowly

No one

Will know their fate

Sleeping

Soundly

Anchors

Upon their graves

«Fettered by cold were my feet

Bound by frost in cold clasps

Where then cares seethed hot about my heart —

A hunger tears from within this sea-weary soul

This the man does not know for whom on land

It turns out most favourably

How I, wretched and sorrowful

On the ice-cold sea dwelt for a winter

In the paths of exile, bereft of friendly kinsmen

Hung about with icicles;

hail flew in showers

There I heard nothing but the roaring sea

The ice-cold wave

The shadows of night darkened…"

Белгісізге ұмтылу

(Міне құбыжықтар)

Толқындар соғылып, салқын жел соғады

Болашақ жесірлер еңіреп жылайды

(Міне құбыжықтар)

Алыс және алыс жағалауларға жүзіңіз

Белгісіз пішіндер

Беткейлеу

Тұңғиықтан

Шатырлар

Қол созу

Теңіз жыландары ысқырады

Барлық еркектердің өздерінің қасиетті данасы бар

(Міне құбыжықтар)

Төмен туылған немесе асыл, қарғыс алған немесе батасын алған

Таңдаған орақшы жеңе алмайды

(Міне құбыжықтар)

Алты жүз фут төменде олар демалады

Батып бара жатқан

Баяу

Ешкім

Олардың тағдырын біледі

Қайтарылмайтын  нүктеден  өту

(Міне құбыжықтар)

Теңіздердің ауыртпалығынан қиылған армандар

Түнгі шамдар жалғыздықта жанып тұрады

(Міне құбыжықтар)

Бұл келмегендерге үйге жол жоқ

Батып бара жатқан

Баяу

Ешкім

Олардың тағдырын біледі

Ұйықтау

Сауатты

Анкерлер

Олардың қабірлерінің үстінде

«Менің аяғым суықтан қысылып қалды

Суық ілмектерде аязға байланған

Сонда менің жүрегімнің қамы қайнап кетті —

Бұл теңізден шаршаған жанның ішінен аштық жас келеді

Бұл адам құрлықта кім үшін екенін білмейді

Бұл ең қолайлы болып шықты

Қалай мен сорлымын, сорлымын

Қыстай мұздай салқын теңізде тұрды

Қуғын-сүргін жолында, достық туыстарынан айырылған

Мұз айдындарына ілінген;

Нөсерлерде серуендеу

Ол жерде теңіздің шуылдағанынан басқа ештеңе естіген жоқпын

Мұздай салқын толқын

Түннің көлеңкелері қараңғыланды...»