Неба мало - Андріана

Піднімалась я у синю вись,

Під своїм крилом сховавши небо,

Несміливо так дивилась вниз,

Знала, що мені туди не треба.

На землі багато так брехні,

Та є іще сліди надії.

І вві сні до себе кликав ти,

І я летіла знов до мрії!..

Приспів:

Цілого неба мало…

Крила свої зламала,

На землю дощами впала

З висока!

Цілого неба мало…

Без тебе життя не знала…

Його на землі шукала —

І знайшла!..

Небо, ти мене за все пробач,

Віддала себе йому одному!

Говорила я душі: Не плач!

Серце виривалось, мов з полону.

Та змогла повірити в любов,

Душа кричала знов: Отямся!

Синя вись благає: Зупинись!

Без бою все одно не здамся!

Приспів.

(2)

Көк аспанға шықтым,

Аспанды қанатының астына тығып,

Ұялшақ төмен қарады,

Мен ол жаққа барудың қажеті жоқ екенін білдім.

Жер бетінде өтірік көп,

Ал үміттің ізі әлі де бар.

Түсінде сен өзіңе жыладың,

Мен қайтадан арманға ұштым! ..

Хор:

Бүкіл аспан кішкентай ...

Ол қанатын сындырды,

Жерге жаңбыр жауды

Биіктен!

Бүкіл аспан кішкентай ...

Мен сенсіз өмірді білмедім...

Мен оны жер бетінде іздедім -

Және табылды!..

Аспан, кешір мені бәрі үшін,

Мен оған өзімді жалғыз бердім!

Мен жанға айттым: Жылама!

Жүрегім тұтқындай соғып кетті.

Бірақ ол махаббатқа сене алды,

Жан тағы айқайлады: Ақылға кел!

Көк жалынып: Тоқта!

Мен әлі ұрыспай берілмеймін!

Хор.

(2)