Death in Desire's Masquerade - Ancient Ceremony

Death came to me as Maiden

Death came to me as Beast

Venus smiled at us that eerie Autumn Night

Candlelight Banquet in Victorian Halls enflamed my Love for Her

Even Poet’s passionate Verses were unable to evoke

A true Description of such tremendous Fierceness

Though appearing as sweet Woman

Such a Beauty could not be human

«Art Thou my Destiny?»

Whilst we embraced Moonlight touched Thy soft Lips

Such pale Skin, as white as purest Snow

Wind curled Thy ebony Hair like Vipers on Medusa’s Head

Less the Horror than the Grace turned me almost into Stone

Infected with such idolatrous Shape my deepest Dreams came true

These red magic Eyes, like bleeding Flowers

Made me Slave to Her

Erotic Kisses under whispering Trees

Were my Foretaste of Eden

Melancholia’s Fire burnt in highest Flames

When She told me to leave

«Will Thou be mine again, most sinful of all Demons?»

«Encrimsoned Fullmoon is the Sign

When my Spirit shall cover Thine

At the eldest Oak of the Midnight Forest

I’ll teach Thee Secrets buried in Stone

And by a Force to Man unknown

I shall never be alone!»

With blind Thirst for that doomy Hour

I wandered through my Days like (in) Trances

Tears of Blood stole from Moon’s Eyes and were Omen to me

Bats haunted deep nightly Woods

Whilst we kissed again in fierce Nocturnal Embrace

Love-drunken Slumber led me away from Mortal’s sighing World

«Awake now to face my real Countenance!»

Thus to me spake Azrael in the Robe of godlike Beauty

«Hades sent His loveliest Angel

To grant Thee Expiration divine!»

Death came in Desire’s Masquerade

Өлім маған қыз сияқты келді

Өлім маған Құбыжық болды

Венера бізге күлді

Виктория залдарындағы шаммен жасалған банкет оған деген махаббатымды оятты

Тіпті Ақынның жалынды өлеңдері де оята алмады

Осындай керемет Қаттылықтың шынайы сипаттамасы

Тәтті әйел болып көрінгенімен

Мұндай сұлулық адам болуы мүмкін емес

«Сен менің  тағдырымсың ба?»

Біз құшақтап жатқанда, Ай сәулесі жұмсақ ерніңізге тиді

Сондай ақшыл тері, ең таза қар сияқты аппақ

Медузаның басындағы жыландай қара шашыңызды жел бұйралады

Рақымға қарағанда аз қорқыныш мені тасқа айналдырды

Осындай пұтқа табынатын пішінмен жұқтырған менің терең армандарым орындалды

Бұл қызыл сиқырлы көздер, қансырап жатқан гүлдер сияқты

Мені оның құлы                                                                                   |

Сыбырлаған ағаштар астында эротикалық сүйіспеншіліктер

Менің Едемнің болашағы болды

Меланхолия оты ең жоғары жалындарда жанды

Ол маған кетуімді айтқан кезде

«Сен тағы да менікі боласың ба, барлық жындардың ең күнәсі?»

«Қарықталған толық ай белгісі

Менің Рухым сені жауып тұрғанда

Түн ортасы орманының ең үлкен еменінде

Мен саған тасқа көмілген құпияларды үйретемін

Күшпен адамға белгісіз

Мен ешқашан жалғыз болмаймын!»

Сол қасіретті сағатқа соқыр шөлдеумен

Мен күндерімнен (IN) транскурсиялармен жүрдім

Айдың көзінен қанның жасы ұрланды және мен үшін белгі болды

Жарғанаттар терең түнде Вудсты аңдыды

Біз түнгі құшақта тағы бір сүйген кезімізде

Махаббатқа мас болған Ұйқы мені Ажалдың күрсінген әлемінен алып кетті

«Енді менің нағыз жүзіммен бірге ояну!»

Құдайға ұқсайтын Сұлулықтың шапанын киген Азраил маған осылай деді

«Адес өзінің ең сүйкімді періштесін жіберді

Саған құдайдың ғұмырын нәсіп етсін!»

Дезир маскарадында өлім келді