Здравствуй, подружка - Анастасия

Провинциальный город мой в тиши ночной,

А я приехала домой по гостевой,

Хочу набраться новостей в родной стране,

Свечу поставить за друзей, ведь ставят мне…

Вот в старой школе свет погас-уроков нет.

Здесь школьнй вальс развел наш класс на десять лет,

И я не видела с тех пор подруг своих,

И прямо с поезда спешу к Одной из них.

Здравствуй, подружка, здравствуй,

Минуло столько лет…

Здравствуй, подружка, здравствуй,

Что-не признала?

Нет?

Здравствуй, мой дом старинный,

Вспомни девченку ту…

Я ненадолго, скоро в дорогу,

Я лишь проездом тут.

II Я позвоню вот в эту дверь, скажу:"Привет",

Как будто вовсе не прошло тех десять лет.

Подруга, в прошлое впусти хоть на денек,

Где не считает наши дни в часах песок.

Провинциальные мечты девченок двух,

В них я- Ассоль, принцесса -ты, во снах подруг,

В них первой искренней любви течет вода…

Я, может, больше не вернуть опять сюда…

Здравствуй, подружка, здравствуй,

Минуло столько лет…

Здравствуй, подружка, здравствуй,

Что-не признала?

Нет?

Здравствуй, мой дом старинный,

Вспомни девченку ту…

Я ненадолго, скоро в дорогу,

Я лишь проездом тут.

Здравствуй, подружка, здравствуй,

Минуло столько лет…

Здравствуй, подружка, здравствуй,

Что-не признала?

Нет?

Здравствуй, мой дом старинный,

Вспомни девченку ту…

Я ненадолго, скоро в дорогу,

Я лишь проездом тут.

Здравствуй, подружка, здравствуй,

Минуло столько лет…

Здравствуй, подружка, здравствуй,

Что-не признала?

Нет?

Здравствуй, мой дом старинный,

Вспомни девченку ту…

Я ненадолго, скоро в дорогу,

Я лишь проездом тут…

Менің провинциялық қалам түн тыныштығында,

Ал мен үйге қонақ болып келдім,

Туған елімде жаңалықтар алғым келеді,

Достар үшін шам жағыңыз, өйткені олар мені қойды ...

Міне, ескі мектепте жарық сөнді - сабақ жоқ.

Міне, мектеп вальсі біздің сыныпты он жылға бөлді,

Содан бері мен достарымды көрмедім,

Ал мен пойыздан тура солардың біріне асығамын.

Сәлем дос қыз, сәлем

Қаншама жылдар өтті...

Сәлем дос қыз, сәлем

Нені танымадың?

Жоқ па?

Сәлем менің ескі үйім

Сол қызды есіңе ал...

Мен көп ұзамаймын, жақында жолдамын,

Мен осы жерден өтіп бара жатырмын.

II Мен бұл есікті соғамын, мен: «Сәлеметсіз бе» деймін.

Сол он жыл мүлде өтпегендей.

Қызым, өткенді кем дегенде бір күнге қалдырыңыз,

Құм біздің күндерімізді сағатпен санамайтын жерде.

Екі қыздың провинциялық арманы,

Оларда мен Ассольмін, ханшайым сенсің, достарымның арманында,

Оларда алғашқы шынайы махаббаттың суы ағып жатыр...

Бұл жерге енді қайтып келмейтін шығармын...

Сәлем дос қыз, сәлем

Қаншама жылдар өтті...

Сәлем дос қыз, сәлем

Нені танымадың?

Жоқ па?

Сәлем менің ескі үйім

Сол қызды есіңе ал...

Мен көп ұзамаймын, жақында жолдамын,

Мен осы жерден өтіп бара жатырмын.

Сәлем дос қыз, сәлем

Қаншама жылдар өтті...

Сәлем дос қыз, сәлем

Нені танымадың?

Жоқ па?

Сәлем менің ескі үйім

Сол қызды есіңе ал...

Мен көп ұзамаймын, жақында жолдамын,

Мен осы жерден өтіп бара жатырмын.

Сәлем дос қыз, сәлем

Қаншама жылдар өтті...

Сәлем дос қыз, сәлем

Нені танымадың?

Жоқ па?

Сәлем менің ескі үйім

Сол қызды есіңе ал...

Мен көп ұзамаймын, жақында жолдамын,

Мен осы жерден өтіп бара жатырмын...