Умырзая - Альфина Азгамова

Карашларын кара урман,

Кузлэрен умырзая.

Зэнгэрлегендэ адаштым,

Чэчэклэр жыя, жыя.

Синен кунел кара урман,

Союен умырзая.

Адашудан куркып торам,

Эй язлар утэ зая.

Ялгышларын кара урман,

Назларын умырзая.

Сою голлэрен сулганчы

Сина илтер юл кая?

Барыр юлларымда урман,

Сулмый тор, умырзая.

Кичексэм дэ кичерэсен,

Котэсен кунел тыя.

Язмышларын кара урман,

Син узен умырзая.

Адаштырма язларымны,

Лэйсэннэр булып явам.

Мизгелгэ тин гомерегез

Утмэсен эле зая.

Кайтып килэм язларыма

Жыярга умырзая.

Орманға қарашы,

Ол ешкілерін емізіп отыр.

Мен көкте адасып қалдым

Гүлдер келіп кетеді.

Өзіңді қара орман жаса,

Емшекпен емізу.

Мен жоғалып кетуден қорқамын

Ей, көктем келе жатыр.

Қателіктеріңізді ұмытпаңыз

Ол сәбилерін емізіп жатыр.

Сою голдарын соғу алдында

Алда жол қайда?

Менің барлық жолдарымдағы орман

Деміңді ұста, балақай.

Кішкентайым кешірші

Итіңізді алыс ұстаңыз.

Тағдырдың қара орманы,

Сіз өзіңізді емізіп жатырсыз.

Мені қате түсінбе,

Қарапайым адам болыңыз.

Бір сәт өміріңді сүр

Өтіп кетсін.

Менің бұлақтарыма оралыңыз

Емшекпен емізу.