Сын - Александр Морозов

От меня далёко ты живешь,

Боль моя — мой самый первый сын,

С кем сейчас по городу идешь,

Может быть, один, совсем один.

Помнишь?

На плечах тебя катал,

В зоопарк ходили мы вдвоем,

И меня ты Папа называл,

И мечтал о чем-то о большом.

На меня походишь ты, на меня,

Лишь глаза закрою я, — в сердце боль,

Ты сегодня, мой сынок, это я,

Это я совсем еще молодой,

А когда ты маленьким болел,

Мишке лапу бинтовал, любя,

Как же я помочь тебе хотел,

Только рядом не было меня…

Сын мой, мальчик, милый мой сынок,

Я хочу, чтоб были мы друзья,

И поверь, что ты не одинок,

Если есть на этом свете я!

На меня походишь ты, на меня,

Лишь глаза закрою я, — в сердце боль,

Ты сегодня, мой сынок, это я,

Это я совсем еще молодой,

Менен алыс тұрасың

Менің қайғым менің ең бірінші ұлым,

Қазір қаланы кіммен аралап жүрсің?

Мүмкін жалғыз, жалғыз.

Сенің есіңде ме?

Мен сені иығыма айналдырдым,

Біз хайуанаттар бағына бардық,

Ал сен мені әке деп атадың,

Және үлкен нәрсені армандады.

Маған ұқсайсың, маған ұқсайсың,

Көзімді жұмған бойда жүрегім ауырады,

Сен бүгінсің, ұлым, бұл менмін,

Мен әлі өте жаспын

Ал сен бала кезіңде ауырған кезде,

Мишканың табаны таңылған, сүйетін,

Саған қалай көмектесер едім

Тек мен қасында болмадым...

Ұлым, балам, қымбаттым ұлым,

Мен дос болғанымызды қалаймын

Және жалғыз емес екеніңізге сеніңіз

Бұл дүниеде мен болсам!

Маған ұқсайсың, маған ұқсайсың,

Көзімді жұмған бойда жүрегім ауырады,

Сен бүгінсің, ұлым, бұл менмін,

Мен әлі өте жаспын