Worthless Vessel Flawed - A Loathing Requiem

Peering deep within myself

Yearning for the grip of death

Cherish the thought of my own damnation

The frosted shimmer of demise

The filth of my soul bares the

Weight of a thousand dead

Mirroring the eyes of my demons

Yet embraced like the coils of a serpent

Vast is the burden while gasping for air

Staring at the fathomless ocean of coward’s blood

Sink into the infinite sea of failing gods

Frantic drowning, fade in oblivion

Frantically drowning in a legacy of hatred

Mentally bereft I anticipate death

Nothingness all I have left

The paradigm of a

Worthless vessel flawed by design

Wither away

Helpless despair as I await

A blistering soul consumed by flame

Clenching remorse

My madness, rage

Coalesce to nourish my apparition

Hell does not exist

No heaven above only the black abyss

Severed from the ties

Set forth my lost spirit

Set me free of humanity

Peering deep within myself

Yearning for the grip of death

Cherish the thought of my own damnation

The frosted shimmer of demise

With no compromise

Termination of a life

Өзіме терең үңілу

Өлімнің қолын аңсау

Өзімнің қарғысымды ойлау

Өлімнің аязды жарқырауы

Жан дүниемнің кірі

Салмағы мың өлген

Менің жын-перілерімнің көздерін айналау

Сонда да жыланның орамдары сияқты құшақтады

Ауа тартқандағы ауыр жүк

Қорқақтың қанының терең мұхитына қарап

Сәтсіз құдайлардың шексіз теңізіне батып кетіңіз

Абыржыған суға бату, ұмыту

Өшпенділік мұрасына батып кету

Ақыл-есі кем, мен өлімді күтемін

Менде ештеңе қалды

А. парадигмасы

Дизайнында ақауы бар құнсыз кеме

Өшіру

Мен күткен шарасыз үмітсіздік

Жалындаған қыжыл жан 

Қатты өкіну

Менің ақылсыздығым, ашуым

Менің елесімді қуаттау үшін бірікті

Тозақ жоқ

Тек қара тұңғиықтың үстінде аспан жоқ

Галстуктерден үзілді

Жоғалған рухымды шығар

Мені адамшылықтан арыл

Өзіме терең үңілу

Өлімнің қолын аңсау

Өзімнің қарғысымды ойлау

Өлімнің аязды жарқырауы

Еш мәмілеге келмей

Өмірді тоқтату