Санни - SODA LUV

Я бы стёр себе память

Будто ничего не было, санни

Почему мне не весело, санни?

Почему моё сердце рассадник?

Или может даже быть стирали

Где среди зверей мне нечего терять, и

И среди людей мне тоже нечего терять, мир

Малолетки рассыпаются на части

Здесь никто не просыпается от счастья,

Но от счастья здесь вообще не засыпают

Время часиков отправиться в спальню

Где я снова дам тебе одно слово

Измениться и не думать о проблемах

Что ты копишь в голове моих криков

Нажимаю на пробел и все тихо

Пока молча дочитаю до титров

Все мимо, ты напоминаешь мне мимо

Которое кривлялся игриво

Надеюсь что где-то над миром

Ты хоть посмеялся и выкинул лиру

Нам с тобой уже седой

Сидит один, его рай, его боль

Лишняя мораль — это просто такой

Незаметный подкоп для себя самого

Я вколю себе воздух,

Но не надышусь перед смертью

На всех опускается грустно

Откуда мне знать?

Я же все еще жив, я же все еще тут

Я буду идти от себя самого, от друзей

В огне ноги путают двое

Укутался в дым, я всё вижу в упор

Я как будто слепой

Вижу железную стену, больной головой

Можно я лягу тут?

Тебе не в тяготу

Меня так тянет на то, что касается губ

Оставляя на них волчью ягоду

У меня яд во рту, может быть я умру,

Но тогда на виду положите мой труп

И не слово о крышке, мне тесно в гробу

Бу!

Я бы стёр себе память

Будто ничего не было, санни

Почему мне не весело, санни?

Почему моё сердце рассадник?

Или может даже быть стирали

Где среди зверей мне нечего терять, и

И среди людей тоже мне нечего терять, мир

Малолетки рассыпаются на части

Мен жадымды өшірер едім

Ештеңе болмағандай, ұлым

Мен неге көңіл көтермеймін, балам?

Неге менің жүрегім ыстық ошақ?

Немесе тіпті шайылып кетуі мүмкін

Жануарлардың арасында мен жоғалтатын ештеңе жоқ, және

Адамдар арасында менің де жоғалтатын ештеңем жоқ, тыныштық

Жастар ұсақталып кетеді

Мұнда бақыттан ешкім оянбайды,

Бірақ бақыттан олар мұнда мүлдем ұйықтамайды

Жатын бөлмеге бару уақыты

Қайда мен саған тағы бір сөз беремін

Өзгеріңіз және проблемалар туралы ойламаңыз

Айқайымның басына не жинайсың

Мен бос орын пернесін бассам, бәрі тыныш

Мен кредиттерді үнсіз оқығанша

Бәрі өткен, өткенді еске түсіресің

Ол ойнақылай күлді

Мен әлемнің бір жерінде деп үміттенемін

Әйтеуір күліп, лираны лақтырып жібердің

Сен де, мен де сұр болып кеттік

Жалғыз отыру, оның жұмағы, оның азабы

Артық мораль - бұл дәл осы

Өзіңіз үшін көрінбейтін қазу

Мен өзіме ауа енгіземін,

Бірақ мен өлмей тұрып дем алмаймын

Қайғы әр адамның басына түседі

Мен қалай білуім керек?

Мен әлі тірімін, мен әлі осындамын

Мен өзімнен, достарымнан кетемін

Екі аяқ отта шатастырады

Түтінге оранған мен бәрін анық көремін

Мен соқыр сияқтымын

Мен темір қабырғаны, ауру басын көремін

Осы жерде жатуға бола ма?

Сіз жүк емессіз

Мен ерінге тиетін нәрселерге өте жақынмын

Оларға қасқырды қалдыру

Аузымда у бар, өлетін шығармын

Бірақ содан кейін менің мәйітті көзге көрінетін жерге қойыңыз

Ал қақпақ туралы бір ауыз сөз жоқ, мен табытта қысылып қалдым

Боу!

Мен жадымды өшірер едім

Ештеңе болмағандай, ұлым

Мен неге көңіл көтермеймін, балам?

Неге менің жүрегім ыстық ошақ?

Немесе тіпті шайылып кетуі мүмкін

Жануарлардың арасында мен жоғалтатын ештеңе жоқ, және

Адамдар арасында да менің жоғалтатын ештеңем жоқ, тыныштық

Жастар ұсақталып кетеді