Африка - Без Билета

Нас учили пить, а мы умеем петь

В глаза смотреть, ярче звёзд гореть,

То, что мы проходили на улицах, тоже культура,

Мы — дети спальных районов Гарлема и Джайпура.

А где у нас дом и какой у нас цвет

Небесным посланникам разницы нет,

Развеется или останется имя…

Мы встретимся с ними у края Земли,

Сядем в летающие корабли,

Всегда будем юными и молодыми.

У этой песни такое дело:

Первым уходит весёлый и смелый,

Ребёнок Солнца и воин света,

Держи нас крепче моя планета.

Понятно русскому и японцу,

Жизнь тянется к красному диску Солнца,

Вставай!

— говорит мама-весна,

На пороге битвы добра и сна.

А где у нас дом и какой у нас цвет

Небесным посланникам разницы нет,

Развеется или останется имя…

Мы встретимся с ними у края Земли,

Сядем в летающие корабли,

Всегда будем юными и молодыми.

Бізге ішуді үйретті, бірақ біз ән айта аламыз

Көзге қараңыз, жұлдыздардан да жарқыраңыз,

Көшеде өткеніміз де мәдениет,

Біз Гарлем мен Джайпурдағы жатын бөлмелерінің балаларымыз.

Ал біздің үй қайда, түсіміз қандай

Көктегі хабаршыларға бәрібір

Аты жойылады немесе қалады ...

Біз оларды жердің шетінде кездестіреміз,

Ұшатын кемелерге отырайық,

Біз әрқашан жас және жас боламыз.

Бұл әнде мынадай нәрсе бар:

Бірінші кететін көңілді және батыл,

Күннің баласы және нұрдың жауынгері,

Біздің планетамды мықтап ұстаңыз.

Бұл орыс пен жапонға түсінікті,

Өмір күннің қызыл дискісіне жетеді,

Тұр!

– дейді көктем ана,

Жақсылық пен ұйқы шайқасының табалдырығында.

Ал біздің үй қайда, түсіміз қандай

Көктегі хабаршыларға бәрібір

Аты жойылады немесе қалады ...

Біз оларды жердің шетінде кездестіреміз,

Ұшатын кемелерге отырайық,

Біз әрқашан жас және жас боламыз.