Legua Tirana - Luiz Gonzaga

Oh, que estrada mais comprida

Oh, que légua tão tirana

Ai, se eu tivesse asa

Inda hoje eu via Ana

Quando o sol tostou as foia

E bebeu o riachão

Fui inté o juazeiro

Pra fazer a minha oração

Tô voltando estropiado

Mas alegre o coração

Padim Ciço ouviu a minha prece

Fez chover no meu sertão

Varei mais de vinte serras

De alpercata e pé no chão

Mesmo assim, como inda farta

Pra chegar no meu rincão

Trago um terço pra das dores

Pra Reimundo um violão

E pra ela, e pra ela

Trago eu e o coração

О, қандай ұзақ жол

О, қандай озбыр лига

Әй, менің қанатым болса

Бүгін де Ананы көрдім

Күн фольганы тостаған кезде

Ал риачао ішіп алды

Мен Жуазейроға бардым

Намазымды айту үшін

Мен мүгедек болып қайтамын

Бірақ жүрек қуаныш

Падим Чичо менің дұғамды естіді

Менің айдалада жаңбыр жаудырды

Мен жиырмадан астам араны аралаймын

Альперкатта және еденде

Солай болса да, әлі шаршағандай

Менің бұрышыма жету үшін

Мен үштен бірін ауырсыну үшін әкелемін

Реймундо үшін гитара

Ол үшін, ол үшін

Мен өзімді және жүректі аламын