Twitching with Every Apology - We Never Learned To Live

Don’t stay awake for the promise of repair

Your branches lie still like the broken verses you used to sing

Softly, too softly

Your whispers lined with thorns

Scraping across the delicate white of fearful eyes

As you stare into the distant grey

Those two words always seem to be the worst

Your hands release and fall into uncertainty

We were listening

Haunted by the endless change and it made my lungs hesitate

My eyes white like the broken verses you used to sing

Harmonised like the broken verses you used to sing

And it’s not going to change

Жөндеу уәдесі үшін сергек қалмаңыз

Сіздің бұтақтарыңыз бұрын ән айтқан үзік-үзік өлеңдеріңіздей қимылсыз жатыр

Жұмсақ, тым жұмсақ

Тікенектен тізілген сыбырларың

Қорқынышты көздердің нәзік аппағын тырнау

Алыстағы сұр түске қадалып отырғаныңызда

Бұл екі сөз әрқашан ең жаман болып көрінеді

Қолдарыңыз босап, белгісіздікке түседі

Біз тыңдап отырдық

Шексіз өзгеріске ұшырап, ол менің өкпемді тартынып жіберді

Менің көздерім сен айтқан үзік-үзік өлеңдеріндей ақ ақ

Сіз жырлаған үзік-үзік өлеңдер сияқты үйлесімді

Және ол өзгермейді