Тебе я знайду - Марія Яремчук

Давно, як світ, за сім століть…

Ой, то було, було!

Ой, загуло-гуло.

Все почалось з дівочих слів: «Чом ти не прийшов?»

Якби ти знав, як я ждала…

Ой, я ждала-ждала, не дождала-далась.

Та не знав ти, що від мене не втікти,

Не замести сліди.

Приспiв:

Тебе я знайду, тебе украду.

В ліс темний заведу і з розуму зведу.

Тебе я знайду, тебе украду!

Коханий мій немов зімлів…

Ой, а коханий твій дійсно таки зімлів.

Бо я прийшла, його знайшла, а він не чекав.

«Люба моя-моя, все поясню тобі я».

Місяць в трави ліг, місяць впав мені до ніг,

Ти знов від мене втік!

Приспiв:

Тебе я знайду, тебе украду.

В ліс темний заведу і з розуму зведу.

Тебе я знайду, тебе украду!

Тебе я знайду, тебе украду.

В ліс темний заведу і з розуму зведу.

Тебе я знайду, тебе украду!

Тебе я знайду, тебе украду.

Тебе я знайду, тебе украду!

Әлемде жеті ғасыр бұрын…

О, бұл болды, бұл болды!

О, шу.

Бәрі қыздың «неге келмедің?» деген сөзінен басталды.

Менің қалай күткенімді білсең...

Әй, күттім-күттім, күтпедім-бердім.

Бірақ сен менен қаша алмайтыныңды білмедің,

Іздерді ауыстырмаңыз.

Хор:

Мен сені табамын, сенен ұрлаймын.

Мен сені қараңғы орманға апарып, жынды қыламын.

Мен сені табамын, сенен ұрлаймын!

Менің сүйіктім жер сияқты...

О, сіздің сүйіктіңіз шынымен де қонды.

Мен келгендіктен, мен оны таптым, ол күтпеді.

-Қымбаттым, мен саған бәрін түсіндіремін.

Ай шөпте жатты, Ай аяғыма құлады,

Менен тағы қаштың!

Хор:

Мен сені табамын, сенен ұрлаймын.

Мен сені қараңғы орманға апарып, жынды қыламын.

Мен сені табамын, сенен ұрлаймын!

Мен сені табамын, сенен ұрлаймын.

Мен сені қараңғы орманға апарып, жынды қыламын.

Мен сені табамын, сенен ұрлаймын!

Мен сені табамын, сенен ұрлаймын.

Мен сені табамын, сенен ұрлаймын!