Denouement - 156/Silence

They bother me.

All of these thoughts enter in

My amity faltered and rusted with chains.

I’m far from okay.

I just deteriorate

into these lies

I’ve tried convincing my mind I’m alright but the time healed nothing like I

was foretold it would mend me inside

Guess I’ll writhe in my shell.

I take the first hearse straight to hell

Don’t you cry when the bell rings at the cemetery funeral

You’ll be fine, I know

Don’t think of me when things are low

I deserve fire and brimstone as my casket and for my throne

Harrowing

Distressed, it seeks for the veins

From under flesh, this awaits me to break from pain with a blade to my wrists

On my grave, I hope you piss upon the memories you received and don’t you wish

for me to be at ease or in peace

Destructive tendencies delivered me to this place

A flood of entropy to permeate through my brain and I just take it.

I let decadence have the say.

Carrying me to waste

They bother me.

All of these thoughts enter in

I can sense a coming end enclosing on me.

Seducing, the noose lustfully caught

my eye

With a gaze, I contemplate sealing fate

This depression is severing all of my aspirations to attain a life of happiness

and leave without the shame that burdens me with lack of confidence and hatred

I disdain the way pain plays such a part in this, deterring me a way to carry on

Олар мені алаңдатады.

Осы ойлардың барлығы кіреді

Достығым әлсіреп, шынжырмен тот басқан.

Мен жақсыдан алыспын.

Мен жай ғана нашарладым

осы өтіріктерге

Мен өз ойымды жақсы екеніме сендіруге тырыстым, бірақ уақыт мен сияқты ештеңені емдеген жоқ

ол мені іштей түзейді деп алдын ала айтылған

Мен өз қабығымда бұрынамын деп ойлаймын.

Мен бірінші тыңдау көлігін жәһаннамға барамын

Зираттағы жерлеу рәсімінде қоңырау соғылғанда жыламаңыз

Сізде жақсы болады, мен білемін

Жағдайлар нашар болғанда, мені ойлама

Мен қобышым ретінде от пен күкірт                       лайық

Тырмалау

Қиындыққа ұшыраған ол тамырларды іздейді

Бұл менің білектеріме пышақпен ауырсынудан шығуымды күтеді

Менің бейітімде сіз алған естеліктеріңізге синайсыз және қаламайсыз деп үміттенемін

мен үшін тыныш немесе тыныш болуым үшін

Деструктивті тенденциялар мені осы жерге жеткізді

Энтропия тасқыны миыма еніп, мен оны қабылдаймын.

Мен декаденцияның айтуына рұқсат етемін.

Мені босқа алып                                   

Олар мені алаңдатады.

Осы ойлардың барлығы кіреді

Мен өзіме түсетін соңыды сезіне аламын.

Арбады, ілмек құмарлықпен ұсталды

менің көзім

Қарап                                                                                                                                  тагдыр дагы    тадырды                                                                                    таѓдырды мөрлейді» тағдырды мөрлеуді мөрлейді ...

Бұл депрессия менің бақытты өмірге деген барлық ұмтылыстарымды жояды

және маған сенімсіздік пен жек көрушілік жүктейтін ұятсыз кетіңіз

Мен ауырсынудың бұл жерде рөл атқаратынын, әрі қарай жүруге  кедергі келтіретінін жек көремін.