Memphis Will Be Laid To Waste - Norma Jean

Walk around the room with a glaze in your stare.

In your tuxedo suit.

I will give it a name.

Lower your defenses.

Lower your casket.

Open the door and open your grave.

Murder.

Now you’re doing the waltz with your murderer.

Mediocrity is the killer.

You find yourself helpless.

Christ is not a fashoin, fleeting away.

He laid emeralds in her eyes,

But I’d already tried a bracelt made of gold

And a scarlet thread around her wrist.

Everything was wrong so we sang sentimental songs.

«Oh how seldom we belong but how elegant our kiss.»

We painted crooked lines

But danced in perfect time to a love so much refined,

We know not what it is until like a dullen wine we pour into a grief know before

But never quite like this.

All i know now is regret,

It follows like a silhouette along the cobbelstone behind us,

But has nothing to say except to innocently ask,

Its voice delicate as glass,

«Do you see me when we pass?»

But i continue on my way.

Бөлмені қарап отырыңыз.

Смокинг костюмінде.

Мен оған есім беремін.

Қорғаныстарыңызды төмендетіңіз.

Қорапты төмендетіңіз.

Есікті ашып, қабіріңді аш.

Кісі өлтіру.

Енді сіз өлтірушіңізбен вальс билеп жатырсыз.

Орташалық өлтіруші.

Сіз өзіңізді дәрменсіз сезінесіз.

Мәсіх тез өтіп кететін фашоин емес.

Ол оның көзіне изумруд салды,

Бірақ мен алтыннан жасалған білезікті қолданып көрдім

Оның білегіндегі қызыл жіп.

Барлығы дұрыс болмады, сондықтан сентиментальды әндер шырқадық.

«О, біз сирек кездесетінбіз, бірақ сүйіспеншілігіміз қандай әдемі».

Біз қисық сызықтарды боядық

Бірақ көп тазартылған махаббатқа жетеледі,

Қайғыға құйылатын күңгірт шарап сияқты, біз оның не екенін білмейміз.

Бірақ ешқашан ондай емес.

Қазір білетінім өкініш,

Бұл біздің артындағы Коббелстоттағы силуэт сияқты,

Бірақ жазықсыз сұраудан басқа айтар сөзім жоқ,

Оның дауысы шыныдай нәзік,

«Біз өткенде мені көрдің бе?»

Бірақ мен жолымды жалғастырамын.