Mir wird kalt, wenn ich an dich denke - Melotron

Der Seher hat es nicht erkannt

Vergessen liegt das Abendland

Im Dunstschein der Vergangenheit

Trägt Abschied stumm sein Menschenkleid

Die Stadt erscheint so fremd und grau

Es fehlt der Glanz, der Morgentau

Den Läufer fängt das Straßenlicht

Sein schneller Schritt die Stille bricht

Mir wird kalt — wenn ich an dich denke

Mir wird kalt — wenn ich an dich denke

Ein Hund heult müde weit entfernt

Er hat gelebt und nichts gelernt

Gefangen in der Einsamkeit

Klagt er der Nacht sein altes Leid

Schlaf mein Kind, schlaf du nur

Im Sterben liegt die Hochkultur

Dein Vater such nach einem Sinn

Und Mutter weint manchmal um ihn

Mir wird kalt — wenn ich an dich denke

Mir wird kalt — wenn ich an dich denke

Es gibt soviel, was nicht mehr ist

Ein letzter Traum die Hoffnung frißt

Mein Herz sehnt sich nach neuem Mut

Am Bahnsteig steht ein leerer Zug

Ich frage mich, wohin er fährt

Vielleicht ist es den Abschied wert

Ein Schild hängt an der Wagentür

Diese Reise endet hier

Mir wird kalt — wenn ich an dich denke

Mir wird kalt — wenn ich an dich denke

Көріпкел оны танымады

Батыс өтірік ұмытылды

Өткеннің тұманында

Қоштасу үнсіз өзінің адамдық киімін киеді

Қала біртүрлі және сұр болып көрінеді

Жарқырау жетіспейді, таңғы шық

Көше шамы жүгірушіні ұстайды

Оның жылдам қадамы тыныштықты бұзады

Мен сені ойласам тоңамын

Мен сені ойласам тоңамын

Алыстан ит шаршап жылайды

Ол өмір сүрді және ештеңе үйренбеді

Жалғыздық құрсауында

Ескі мұңын түнге дейін жоқтайды

Ұйықта балам, ұйықта

Жоғары мәдениет өліп барады

Әкең мағына іздеп жүр

Ал анасы кейде ол үшін жылайды

Мен сені ойласам тоңамын

Мен сені ойласам тоңамын

Енді жоқ көп нәрсе бар

Үмітті жейтін соңғы арман

Менің жүрегім жаңа батылдықты аңсайды

Перронда бос пойыз бар

Ол қайда бара жатыр екен деп ойлаймын

Мүмкін қоштасуға тұрарлық шығар

Көлік есігінде белгі ілініп тұр

Бұл сапар осында аяқталады

Мен сені ойласам тоңамын

Мен сені ойласам тоңамын