Solo Un Poco - Manolo Garcia

Los ojos son ventanas, portales lagrimales de un vagar terrne.

Gui?

Os tiernos de animal herido, lotos frescos en parpados abiertos.

Todos somos hijos del vaiven.

Cazador cazado, calido gemido.

Heraldos dormidos de un tremulo roce, barrera en el sonido, pajaro sin norte.

La risa es el torrente que cuando cae alto reverbera el alma.

Cola de cometa en risa que arrebola, que eterno te dispersa por instantes.

Todos somos hijos del vaiven.

Cazador cazado, calido gemido.

Ventanas abiertas al relente de la noche, centros de universos, mu?

Ecos de resortes.

Si es que sincero he de ser y me escuchais, os contare que hoy me siento un poco solo.

Solo un poco.

Si he de ser sincero, hoy me siento un poco solo.

Solo un poco.

Y hay tantos hoy en un instante…

Un pasado roto no es nada.

Al final te das cuenta de que nunca estuvo entero

del todo.

Tu sabes de los vaivenes del animo, de lo deprisa que pasan los a?

Os, del reptar de las obligaciones,

De lo poco que duran los momentos brillantes.

Todos somos hijos del vaiven.

Cazador cazado.

Calido gemido.

Si es que sincero he de ser te contare que hoy me siento un poco solo.

Solo un poco.

Si he de ser sincero.

Tu sabes que los dias apenas nos dan para un vivir apresurado.

Tu sabes que tuvimos alas, que el presente ya es pasado,

Que se puede acampar al pie de las monta?

As y hacer un fuego blanco junto a un lago.

Көздер - терезелер, кезбе террнаның лакримальды порталдары.

Гуи?

Жараланған жануарлардың нәзіктері, ашық қабақтардағы жаңа лотостар.

Біз бәріміз әткеншектің балаларымыз.

Аңшы аңдыды, жылы ыңырсыды.

Ұйқысы дірілдеген жанасудың хабаршысы, дыбысқа тосқауыл, солтүстіксіз құс.

Күлкі - бұл биіктен құлаған кезде жанды жаңғыртып жіберетін ағын.

Қызарған күлкідегі құйрықты құйрық, мәңгілік сізді сәттерге таратады.

Біз бәріміз әткеншектің балаларымыз.

Аңшы аңдыды, жылы ыңырсыды.

Терезелер түннің жарқырауына, ғалам орталықтары, му?

Бұлақтардың жаңғырығы.

Егер мен шынымды айтсам және сіз мені тыңдасаңыз, мен бүгін өзімді аздап жалғыз сезінетінімді айтайын.

Кішкене ғана.

Шынымды айтсам, бүгін мен өзімді аздап жалғыз сезінемін.

Кішкене ғана.

Ал бүгінде әп-сәтте өте көп...

Сынған өткен ештеңе емес.

Соңында сіз оның ешқашан тұтас болмағанын түсінесіз

толығымен.

Сіз көңіл-күйдің көтерілуі мен құлдырауы туралы, а әрпінің қаншалықты тез өтетінін білесіз бе?

Сіз, міндеттеменің шырмауынан,

Жарқын сәттердің қаншалықты аз уақытқа созылатыны туралы.

Біз бәріміз әткеншектің балаларымыз.

Аңшы аңшы.

жылы жылау.

Шынымды айтсам, бүгін мен өзімді аздап жалғыз сезінетінімді айтайын.

Кішкене ғана.

Иә, мен шыншыл болуым керек.

Күндер бізге асығыс өмір сүруге әрең уақыт беретінін білесіз.

Білесің бе, біздің қанатымыз бар, қазіргі заман өткен,

Тау етегінде не тұрғызуға болады?

Сонымен, көлдің жағасында ақ от жағыңыз.