Песня волшебника (из мюзикла "Обыкновенное чудо") - Леонид Серебренников

Нелепо, смешно, безрассудно, безумно, волшебно.

Ни толку, ни проку, ни в лад, невпопад совершенно.

Приходит день, приходит час, приходит миг, приходит срок и рвется связь

Кипит гранит, пылает лед и легкий пух сбивает с ног, что за напасть?

И зацветает трын-трава, и соловьем поет сова,

И даже тоненькую нить не в состоянии разрубить стальной клинок!

Нелепо, смешно, безрассудно, безумно, волшебно.

Ни толку, ни проку, ни в лад, невпопад совершенно.

Приходит срок и вместе с ним озноб и страх и тайный жар, восторг и власть.

И боль, и смех, и тень и свет в один костер, в один пожар, что за напасть…

Из миража, из ничего, из сумасбродства моего

Вдруг возникает чей-то лик и обретает цвет и звук, и плоть, и страсть.

Нелепо, смешно, безрассудно, безумно, волшебно.

Ни толку, ни проку, ни в лад, невпопад совершенно.

Күлкілі, күлкілі, абайсыз, ақылсыз, сиқырлы.

Мағынасы жоқ, пайдасы жоқ, үйлесім жоқ, мүлдем орынсыз.

Күн келеді, сағат келеді, сәт келеді, мерзім келеді және байланыс үзіледі

Гранит қайнап, мұз күйіп, жеңіл мамық аяғыңнан құлатады, қандай бақытсыздық?

Шөп гүлдейді, үкі бұлбұлдай сайрайды,

Ал жіңішке жіп те болат жүзді кесуге қауқарсыз!

Күлкілі, күлкілі, абайсыз, ақылсыз, сиқырлы.

Мағынасы жоқ, пайдасы жоқ, үйлесім жоқ, мүлдем орынсыз.

Уақыт келе жатыр және онымен бірге суық пен қорқыныш пен жасырын жылу, рахат пен қуат келеді.

Ал ауырсыну, күлкі, көлеңке мен жарық бір отқа, бір отқа, бұл қандай шабуыл ...

Сағымнан, жоқтан, ессіздігімнен

Кенет біреудің жүзі пайда болып, түс пен дыбысқа, ет пен құмарлыққа ие болады.

Күлкілі, күлкілі, абайсыз, ақылсыз, сиқырлы.

Мағынасы жоқ, пайдасы жоқ, үйлесім жоқ, мүлдем орынсыз.