They Shake the Earth - Besieged

Over the hill marches the army.

Ten thousand strong, I hear them coming

And with each step they shake the earth.

We will run or we will die

They paint each city they pass red with the blood of its people, with no remorse

This is the end.

Like a cloud of locusts, they overtake the land and leave

behind desolation

The eyes that have seen the terror (and lived to tell of it) cry for us

Inaction has brought us here, and here is where we’ll stay

This is life as we know it

And why shouldn’t death reflect the life that we have lived?

Stagnant we perish

Blind we will die, because blind we have lived

Әскер төбеден асып барады.

Он мың күшті, мен олардың келе жатқанын естідім

Әр қадам сайын олар жерді шайқайды.

Біз жүгіреміз немесе өлеміз

Олар өтіп бара жатқан әрбір қаланы халқының қанымен қызыл түске бояйды, өкінбей

Бұл соңы.

Шегіртке бұлтындай, олар жерді басып озып, кетеді

қаңырап бос қалды

Қорқынышты көрген (және оны айту үшін өмір сүрген) көздер біз үшін жылайды

Әрекетсіздік бізді осында                                                                                                                                                           бізді                                                                                                                               |

Бұл біз білетін өмір

Неліктен өлім біздің өмір сүрген өмірімізді көрсетпеуі керек?

Тоқырауда біз жойыламыз

Соқыр болып өлеміз, өйткені соқыр өмір сүрдік