Upon the Face of the Deep - Alterbeast

With ears to hear and these eyes to see

Night blanketed beneath our feet

With arms embrace the chasm black

Into the void hand in hand

With finger tips feel the abyss

Feel its emptiness

Abandon breath from your chest

Oblivion beckons us

This life erase, eviscerate every trace

Cast it out into the depths

Shadows coiled in these crypts

Push it all onto the brink

Till all is one and all’s extinct

In this dark absence none can exist

And away from this light we slip

Inside this nothingness

The one undone

Into ether it lifts me

These words in silent like this tomb

This womb forever empty

Feel it’s cold to cheek benumb

With lips we taste devoured sun

Spiraling this flesh transcend

Unraveling this temporal skin

Like falling ash, let fall your face

Finally our fall from grace

Cast aside this body rotten

We are all forgotten

Obsidian now swallow world

Inside the deepest pit were hurled

We watch the death of every star

Before our eyes

This galaxy we will unstitch

And through the gates and blackest pitch

Onto the other side

Opens wide

Peer through the key hole

And through lidless eye

And to perceive infinite

Dragon and serpent

Dissonant instruments

Trumpets herald signaling the end

Exquisite music leading us into blacken

Reborn from within this cavity

Deaf and blind for all eternity

Bringer of storms expel the light

Shade you adorn

Consume the sky and we’ll marvel

How we stole the sun

Floating adrift, it is done

Now all is one

And from which it came

It shall be again

It stretches this endless goliath

To wave after wave of the cold and the frost we are lost

Submerged inside of this giant

This titan in his fist he holds abyss

And we are freed

Without form and void we shall be

In the furthest reaches

Of this dimension these shadows which are hidden

Enveloped by the gulf

Hollow truly endless

Dematerializing inside these whirlpools

Into black hole condensing these molecules

And be pulled by gravity into this vortex

Reeling finally we stop and are suspended

At the edge of all we stare into Dis

Take my hand plunge from cliff

With ears to hear and these eyes to see

Night blanketed beneath our feet

With arms embrace the chasm black

Into the void hand in hand

With finger tips feel the abyss

Feel its emptiness

Abandon breathe from your chest

Oblivion beckons us

This life erase, eviscerate every trace

Cast it out into the depths

Shadows coiled in these crypts

Push it all onto the brink

Till all is one and alls extinct

In this dark absence none can exist

Құлағы естиді, мына көздермен көреді

Аяқ астынан түн жамылған

Қолдарыңмен құшақтап қара шыңырауды

Қол ұстасып бос жерге

Саусақ ұштарымен тұңғиықты сезіңіз

Оның бостығын сезініңіз

Кеудеңізден дем алыңыз

Ұмыту бізді шақырады

Бұл өмір өшіреді, әр ізді тазартады

Оны  тереңдікке  тастаңыз

Бұл крипттерде көлеңкелер оралған

Барлығын жиекке итеріңіз

Барлығы бір және бәрі жойылғанша

Бұл қараңғы жоқтықта ешкім де өмір сүре алмайды

Біз бұл жарықтан алыстап кетеміз

Бұл жоқтың ішінде

Бірі қайтарылды

Ол мені эфирге көтереді

Бұл сөздер осы қабір сияқты үнсіз

Бұл жатыр мәңгілік бос

Төменгі    суық                 

Ерінмен жұтылған күннің дәмін татып көреміз

Спиральда бұл тән асып түседі

Бұл уақытша теріні ашу

Күл түскендей, бетін құлап кетсін

Ақырында рақымшылықтан құладық

Бұл шіріген денені тастаңыз

Біз бәріміз ұмытып кетеміз

Обсидиан енді әлемді жұтады

Ең терең шұңқырдың ішіне лақтырылды

Біз әр жұлдыздың өлімін көреміз

Біздің көз алдымызда

Бұл галактиканы жағымыз

Ал қақпалар мен ең қараңғы алаң арқылы

Екінші жағына

Кең ашылады

Кілт тесігі арқылы қараңыз

Және қабақсыз көз арқылы

Және шексізді қабылдау

Айдаһар мен жылан

Диссонантты аспаптар

Кернейлер біткеннің белгісі

Керемет музыка бізді қараңғылыққа апарады

Осы қуыстың ішінен қайта туылды

Мәңгілікке саңырау және соқыр

Дауыл қозғаушы жарықты шығарады

Сіз безендіресіз

Аспанды тұтыныңыз және біз таң қаламыз

Біз күнді қалай ұрлағанбыз

Қалқымалы жүзу, орындалды

Енді барлығы бір болды

Және ол қайдан келді

Ол қайта болады

Ол бұл шексіз голиатты созады

Суық пен аяздың толқынынан кейін толқындау    жоғалдық

Бұл гиганттың ішіне су астында қалды

Бұл титанды жұдырығында ол тұңғиықпен ұстайды

Біз бостандық

Пішінсіз және бос боламыз

Ең алыс жерлерде

Бұл өлшемде бұл жасырын көлеңкелер

Шығанақпен қоршалған

Шұңқыр шынымен шексіз

Бұл құйындардың ішінде материалсыздандыру

Бұл молекулаларды конденсациялайтын қара тесікке

Осы құйынға  тартылыс күшімен  тартылыңыз

Ақырында біз тоқтап, тоқтап қалдық

Бәрінің шетінде бізде қарайды

Менің қолымды жартастан түсіріңіз

Құлағы естиді, мына көздермен көреді

Аяқ астынан түн жамылған

Қолдарыңмен құшақтап қара шыңырауды

Қол ұстасып бос жерге

Саусақ ұштарымен тұңғиықты сезіңіз

Оның бостығын сезініңіз

Кеудеңізден тыныс алудан бас тартыңыз

Ұмыту бізді шақырады

Бұл өмір өшіреді, әр ізді тазартады

Оны  тереңдікке  тастаңыз

Бұл крипттерде көлеңкелер оралған

Барлығын жиекке итеріңіз

Барлығы бір және бәрі жойылғанша

Бұл қараңғы жоқтықта ешкім де өмір сүре алмайды