The Loss and Endeavour of Divinity - Nox Aurea

Brethrens and sisters of the greatest Cause

All thee rebelling spirits who walk alone at night

Hear my proclamation and take now my hands

Let us together evoke and give rise

To this numinous circle

For we shalt create a black magical portal

An entrance for the great Ones beyond

Thus we must obey their summons

Or vainly we will fall in despair

For they are the keys of ascension

To the hidden gates of liberty

By injustice we are enslaved

In a curse of order and time

So adherents of the greatest Cause

Now let us to this circle give rise

An entrance for the great Ones to come

To strike into our cosmic world

An entrance for the great Ones beyond

For this is our endeavour of divinity

We were all entrapped

Within the demiurge’s reflection

We were chained into blinding halls

Of the creation’s cloaked labyrinth

Alas, it was the loss of divinity

The loss of divinity!

«For me it is perpetual pain and shadow

And the dark night of the soul

And I have no voice to cry, to cry out with…»

Brethrens and sisters of the greatest Cause

All thee rebelling spirits who walk alone at night

Hear my proclamation and take now my hands

Let us together evoke and give rise

To this numinous circle

For we are «the voice of awakening

In the eternal… the eternal night…»

Ең ұлы Істің бауырлары мен әпкелері

Түнде жалғыз жүретін бүлікші рухтар

Менің үндеуімді тыңдап, қолымды ұстаңыз

Бірге қоздырып, тудырайық

Бұл сансыз шеңберге

Өйткені біз қара сиқырлы портал жасаймыз

Арғы ұлыларға кіреберіс

Сондықтан олардың шақыруларына мойынсұнуымыз керек

Әйтпесе, біз үмітсіздікке ұшыраймыз

Өйткені олар көтерілудің кілттері

Бостандықтың жасырын қақпаларына

Әділетсіздік арқылы біз құлдықпыз

Тәртіп пен уақыттың қарғысы

Сондықтан                                                                            үздіктер     жақтаушылар

Енді бізге осы шеңберді тудырайық

Ұлылардың келетін кіреберісі

Біздің ғарыштық әлемімізге соққы беру

Арғы ұлыларға кіреберіс

Өйткені бұл біздің құдайшылдыққа ұмтылуымыз

Біз бәріміз қамауға қалдық

Демиургтың рефлексиясында

Бізді соқыр залдарға байлады

Жаратылыстың жамылған лабиринтінен

Әттең, бұл құдайлықтың жоғалуы еді

Құдайдың жоғалуы!

«Мен үшін бұл мәңгілік азап пен көлеңке

Және жанның қараңғы түні

Ал менде жылайтын                                                                                                                                                                                                                                                    |

Ең ұлы Істің бауырлары мен әпкелері

Түнде жалғыз жүретін бүлікші рухтар

Менің үндеуімді тыңдап, қолымды ұстаңыз

Бірге қоздырып, тудырайық

Бұл сансыз шеңберге

Біз                     оян   дауысты                             ...

Мәңгілік… мәңгілік түнде…»