Мы шагнем на край земли - Наталья Валевская

Сердце пополам, слезы по щекам

Ангел белый, два крыла, шепчет мне: «Любовь прошла».

Снегом упаду, счастье в высоту

Делим снова на двоих поцелуи с губ твоих.

Нет, это твой ответ, близится рассвет бликами витрин зеркальных.

Припев:

Мы шагнем на край земли, где с тобой свою любовь спасли

Ночь тайком с ресниц смахни, растворись во мне талым снегом,

Как тогда «Люблю» шепни.

В городе большом мысли не о том

В книге судеб сто страниц, там летали стаи птиц.

Светом в зеркалах, там в чужих мирах

Может, встретимся с тобой в этой гонке неземной.

Нет, это твой ответ, близится рассвет бликами витрин зеркальных.

Припев:

Мы шагнем на край земли, где с тобой свою любовь спасли

Ночь тайком с ресниц смахни, растворись во мне талым снегом,

Как тогда «Люблю» шепни.

Мы шагнем на край земли, где с тобой свою любовь спасли

Ночь тайком с ресниц смахни, растворись во мне талым снегом,

Как тогда «Люблю» шепни.

Жүрек жартысы, көз жасы

Ақ періште, қос қанатты маған: «Махаббат кетті» деп сыбырлайды.

Қар жауады, биіктікте бақыт

Біз сіздің ерніңізден қайтадан екі сүйіспеншілікке бөлеміз.

Жоқ, бұл сенің жауабың, айнадағы витриналардың жарқырауымен таң жақындап келеді.

Хор:

Біз сенімен махаббатымызды сақтап қалған жердің шетіне қадам басамыз

Кірпігіңнен жасырын түнді сипап, еріген қармен менде еріт.

Сонда қалай «сүйемін» деп сыбырлайды.

Үлкен қалада ойлар бұл туралы емес

Тағдыр кітабында жүз бет бар, Үйір-үйір құс ұшты сонда.

Айнада жарық, басқа әлемде бар

Мүмкін біз сізді осы керемет жарыста кездестіреміз.

Жоқ, бұл сенің жауабың, айнадағы витриналардың жарқырауымен таң жақындап келеді.

Хор:

Біз сенімен махаббатымызды сақтап қалған жердің шетіне қадам басамыз

Кірпігіңнен жасырын түнді сипап, еріген қармен менде еріт.

Сонда қалай «сүйемін» деп сыбырлайды.

Біз сенімен махаббатымызды сақтап қалған жердің шетіне қадам басамыз

Кірпігіңнен жасырын түнді сипап, еріген қармен менде еріт.

Сонда қалай «сүйемін» деп сыбырлайды.