Zu wahr um schön zu sein - Hämatom

Grauer Asphalt leblos und kalt

Die Stadt peitscht ihre Geiseln durch den Tag

Staub im Genick, verlor’ner Blick

Gewinner wer noch was zu wagen hat

Wo sind die Träume hin, die uns mal wichtig waren?

Asche kann nun mal kein Feuern schüren

Zu satt um aufzustehen, zu stolz voranzugehen

Gefangene der Freiheit unter sich

An jeder Tür der gleiche Name

In jedem Fenster ein Gesicht

Blatt um Blatt fällt von der Wand

Kein neues Land in Sicht

Die Sucht spiegelt verbrannte Augen, Wut und Schmerz

Die schwarzen Segel am Horizont, zeigen höllenwärts

Oh-oh

Es ist zu wahr um schön zu sein

Der Himmel weint Tränen aus Stein

Wir stehen hier allein, allein

Es ist zu wahr

Zu wahr um schön zu sein

Rien ne va plus, alles auf Nichts

Unsere Schatten sind die Peiniger des Lichts

Der Glaube hallt verstaubt und alt

Wie ein Hilfeschrei aus längst vergang’ner Zeit

Zum Abgrund und zurück, Hoffnung beißt auf Granit

Ein Kompass, der uns nur nach unten führt

Vergilbt und abgeschminkt, das Leben häutet sich

Schickt gegen uns Soldaten in den Krieg

An jeder Tür der gleiche Name

In jedem Fenster ein Gesicht

Blatt um Blatt fällt von der Wand

Kein neues Land in Sicht

Die Sucht spiegelt verbrannte Augen, Wut und Schmerz

Die schwarzen Segel am Horizont, zeigen höllenwärts

Oh-oh

Es ist zu wahr um schön zu sein

Der Himmel weint Tränen aus Stein

Wir stehen hier allein, allein

Es ist zu wahr

Zu wahr um schön zu sein

Zu wahr um schön zu sein

Es ist zu wahr

Zu wahr um schön zu sein

Сұр асфальт жансыз және суық

Қала барымтадағыларды күні бойы қамшылайды

Мойынға шаң басып, көзінен айырылды

Әлі батылы бар жеңімпаз

Бір кездері біз үшін маңызды болған армандар қайда кетті?

Күл отты жаба алмайды

Тұруға тым тойып, алға жүруге мақтаншақ

Өзара бостандық тұтқындары

Әр есікте бірдей атау

Әр терезеде бет

Жапырақтан кейінгі жапырақ қабырғадан түседі

Жаңа ел көрінбейді

Тәуелділік айналары көзді, ашуды және ауырсынуды күйдірді

Көкжиекте қара желкендер тозаққа қарай ұмтылады

Ой

Бұл әдемі болу үшін тым шындық

Аспан тас көз жасын төгеді

Біз мұнда жалғыз, жалғыз тұрмыз

Бұл тым рас

Әдемі болу үшін тым шынайы

Rien ne va plus, ештеңе жоқ

Біздің көлеңкелер - жарықтың азапшылары

Сенім шырылдап шаң басып, ескіреді

Баяғыдан көмек сұраған зар сияқты

Тұңғиыққа және артқа үміт гранитті тістейді

Бізді төмен түсіретін компас

Сарғайып, макияж жойылған, өмір өз терісін төгіп жатыр

Бізге қарсы соғысуға солдаттарды жібер

Әр есікте бірдей атау

Әр терезеде бет

Жапырақтан кейінгі жапырақ қабырғадан түседі

Жаңа ел көрінбейді

Тәуелділік айналары көзді, ашуды және ауырсынуды күйдірді

Көкжиекте қара желкендер тозаққа қарай ұмтылады

Ой

Бұл әдемі болу үшін тым шындық

Аспан тас көз жасын төгеді

Біз мұнда жалғыз, жалғыз тұрмыз

Бұл тым рас

Әдемі болу үшін тым шынайы

Әдемі болу үшін тым шынайы

Бұл тым рас

Әдемі болу үшін тым шынайы