Lass die Toten schlafen - Bonfire

Schön wie Engel, voll Walhalla’s Wonne

Schön vor allen Jünglingen war er

Himmlisch mild sein Blick, wie Maiensonne

Rückgestrahlt vom blauen Spiegelmeer

Sein Umarmen — wütendes Entzücken

Mächtig, feurig klopfte Herz an Herz

Mund und Ohr gefesselt — Nacht vor unsern Blicken

Und der Geist gewirbelt himmelwärts

Lass die Toten schlafen

Mach die Lebenden trunken vor Glück

Willst Du denn ewig klagen

Gib mir Dein Herz er kommt nicht zurück

Nein, niemals

Stürzten, flogen Geist und Geist zusammen

Lippen, Wangen brannten, zitterten

Seele rann in Seele, Erd und Himmel schwammen

Wie zerronnen um die Liebenden

Lass doch die Toten schlafen

Mach die Lebenden trunken vor Glück

Willst Du denn ewig klagen

Gib mir Dein Herz er kommt nicht zurück

Er ist hin — Vergebens, ach vergebens

Stöhnet ihm der bange Seufzer nach

Er ist hin — und alle Lust des Lebens

Wimmert hin in ein verlornes Ach

Періштелер сияқты әдемі, Валхалланың бақытына толы

Ол барлық жігіттердің алдында әдемі еді

Оның көзқарасы мамырдың күніндей жұмақтай жұмсақ

Көк айна теңізінен шағылысқан

Оның құшақтауы - ашулы ләззат

Күшті, отты, жүрекке соқты

Ауыз бен құлақ байланған - түн біздің көз алдымызда

Ал рух аспанға бұрылды

өлгендер ұйықтасын

Тірін бақытқа мас қыл

Сіз мәңгілікке шағымданғыңыз келе ме?

Маған жүрегіңді бер, ол қайтып келмейді

Жоқ ешқашан

Құлады, рух пен рух бірге ұшты

Еріндері, беттері күйді, дірілдеп кетті

Жан жанға жүгірді, жер мен көк жүзді

Ғашықтардың айналасында қалай еріген

Өлгендер ұйықтасын

Тірін бақытқа мас қыл

Сіз мәңгілікке шағымданғыңыз келе ме?

Маған жүрегіңді бер, ол қайтып келмейді

Кетті – бекер, о, бекер

Оның артынан мазасыз күрсінді

Ол кетті - және өмірдің барлық қуанышы

Жоғалғанға жығылды