Bridge of Bones - Autopsy

I didn’t find this place, it called to me

A reeking from the other side of stone

Underground in hiding as I was

Was that a whisper?

But I’m here alone…

There lay a hole in the ground

A hidden portal in the floor

A putrid breeze was seeping out

Against all sense I set out to explore

Through the passage I did climb

Down to a chamber vast as hell itself

Had I lost my mind or did I really see

An abysmal chasm with a bridge of bones

Before me?

A nauseating reddish light filled the gloom

Transfixed I walked up to the bridge bizarre

Horrified I realized the truth

The skulls and legs and arms looked so familiar

In shock I scrambled back up

To the bleakness of the moor

The winds were foul, the bones were gone

I reeled in sickening horror

The abomination of a bridge

Must be the morbid key

I had to go down again and face insanity

A dark descent beneath the earth

And hell was waiting there

I stepped onto the skeletal span

And walked across in terror

I reached the other side

To see a coffin standing bare

And then the voices faded in

Grotesque beyond compare

The box was open, death was near

I heard the casket’s calling clear

My victims screaming in my head

I stepped inside and closed the lid

Мен бұл жерді таппадым, ол мені шақырды

Тастың арғы жағынан иіс

Мен сияқты жер астында жасырынып

Бұл сыбыр болды ма?

Бірақ мен мұнда жалғызбын...

Жерде шұңқыр  жатыр

Едендегі жасырын портал

Шірік жел соғып тұрды

Ақылға қонымсыз зерттеуге                                                    |

Өткел арқылы мен көтерілдім

Төмен        кең                           камера                                                                                                             

Естен                                  көрдім                                                                                                    көрдім                            ес                                                                                                                    көрдім 

Сүйек көпірі бар тұңғиық тұңғиық

Менен бұрын?

Жаяу жүретін қызғылт шамшаны толтырды

Трансформацияланған мен көпірге бардым

Мен шындықты түсіндім

Бас сүйектер, аяқтар мен қолдар өте таныс болып көрінді

Шоққанда мен қайта көтерілдім

Төбенің қараңғылығына

Самал жел соқты, сүйектер кетті

Мен жүрегімді қорқынышты  болады

Көпірдің  жексұрындығы

Аурудың кілті болуы керек

Мен қайтадан төмен түсіп, ессіз болуым керек еді

Жер астындағы қараңғы түс

Ал онда тозақ күтіп тұрды

Мен қаңқа аралығына шықтым

Және үреймен өтіп кетті

Мен басқа жаққа жеттім

Жалаңаш тұрған табытты көру

Содан кейін дауыстар өшіп қалды

Салыстыруға болмайтын гротеск

Сандық ашық, ажал жақындап қалды

Мен қораптың қоңырауын анық естідім

Менің құрбандарым басымда айқайлайды

Мен ішке кіріп, қақпақты жаптым